Komora hiperbaryczna – rodzaje, wskazania i przeciwwskazania

Komora hiperbaryczna to rodzaj specjalistycznego pomieszczenia lub urządzenia, które wykorzystane jest w celu leczenia wielu schorzeń i dolegliwości. Ich terapeutyczne działanie opiera się na efektywnym dostarczaniu tlenu pod zwiększonym ciśnieniem atmosferycznym do wszystkich tkanek organizmu.

O komorach hiperbarycznych

Jak wspomniano powyżej, komory hiperbaryczne stosowane są podczas zabiegów terapeutycznych, które wykorzystują prozdrowotne działanie tlenu w warunkach nawet trzykrotnie podwyższonego ciśnienia atmosferycznego. Takie warunki zabiegu umożliwiają bardziej efektywne podawanie tlenu do komórek, które sprzyja leczeniu wielu chorób oraz ogranicza niepożądane dolegliwości. Pierwsze tego typu urządzenia powstały pod koniec XVII wieku i służyły wspomaganiu leczenia chorób płuc.

Rodzaje komór hiperbarycznych

Z uwagi na ilość miejsc, które w tym samym czasie mogą być zajęte przez pacjentów poddawanych terapii, komory hiperbaryczne podzielić można na jednomiejscowe oraz wielomiejscowe. W pierwszym przypadku pacjenci mogą zajmować pozycję stojącą lub siedzącą, a sam zabieg nie wymaga zastosowania maski tlenowej. W przypadku komór wielomiejscowych konieczne jest zastosowanie tlenowych masek osobistych pacjentów, jednak terapii może być równocześnie poddawanych nawet kilkanaście osób. Ponadto terapia może się odbywać z wykorzystaniem worków Gamowa, które z uwagi na swoją mobilność wykorzystywane są przede wszystkim w leczeniu wysokościowego obrzęku płuc lub choroby górskiej.

Hiperbaria tlenowa

Hiperbaria tlenowa to zabiegi z wykorzystaniem komór hiperbarycznych. Podczas tego tupu zabiegów tlen dostarczany jest efektywnie do wszystkich obszarów ciała, nawet tych, które są w mniejszym stopniu ukrwione. Podwyższony poziom tlenu obserwowany jest wówczas we krwi, limfie, a nawet w płynie mózgowo-rdzeniowym. Sam zabieg twa łącznie około godziny i jest przedzielony kilkuminutowymi przerwami, a do osiągnięcia zadowalających efektów terapii konieczne jest przejście seansu terapeutycznego. Ilość, czas trwania zabiegów oraz wysokość stosowanego ciśnienia uzależniona jest od stanu zdrowia i potrzeb danego pacjenta.

Wskazania do przeprowadzenia hiperbarii tlenowej

Wskazaniami do zastosowania terapii są schorzenia wymagające podczas leczenia usprawnienia procesów fizjologicznych oraz odżywienia i regeneracji komórek. Polecana jest zatem w przypadku choroby dekompresyjnej, która dotyczy gównie pilotów samolotów oraz nurków, a ponadto stosowana jest w przebiegu leczenia zatruciem tlenkiem węgla, oparzeń, martwiczego zakażenia tkanek miękkich, zatorów gazowych czy urazów mięśniowych, kostnych i narządowych. Hiperbaria tlenowa stosowana jest również w przypadku powikłań po amputacji, ropni, stopy cukrzycowej, zapalenia ucha zewnętrznego, leczeniu stanów zapalnych skóry, anemii, stłuczeń, złamań, nadciśnienia tętniczego, miażdżycy oraz sepsy. Ponadto, z uwagi na działanie odżywcze i regenerujące terapia wykorzystywana jest również w medycynie estetycznej oraz kosmetologii.

Przeciwwskazania do przeprowadzenia hiperbarii tlenowej

Choć komory hiperbaryczne oraz zabiegi z użyciem czystego tlenu pod podwyższonym ciśnieniem są uważane za stosunkowo bezpieczne, to jednak istnieją pewne przeciwwskazania do ich stosowania. Wśród nich wymienić należy choćby nieleczoną odmę opłucnową, gorączkę, chemioterapię, rozrusznik serca, ciążę, klaustrofobię, padaczkę, przebyte operacje w okolicy klatki piersiowej lub kości skroniowej oraz przyjmowanie niektórych leków, w tym: bleomycyny czy disulfiramu.